ประโยชน์ของเข็มป่า
- ดอกเข็มป่า ชาวลั้วะจะนำมาใส่ในกรวยดอกไม้เพื่อใช้ในพิธีกรรมต่าง ๆ เช่น ไหว้ผี
- ดอกนำมาแช่กับน้ำใช้เหมือนเครื่องสำอางหลังการอาบ
สรรพคุณของเข็มป่า
- ดอกมีรสฝาดเย็น ช่วยแก้ตาแดง ตาแฉะ (ดอก)
- เปลือกต้นมีรสเมาเบื่อ นำมาตำคั้นเอาแต่น้ำใช้เป็นยาหยอดหูฆ่าแมงคาเข้าหู (เปลือกต้น)
- ใบใช้เป็นยารักษาโรคในจมูก (ใบ)
- ผลมีรสเมาเบื่อ เป็นยาแก้ริดสีดวงงอกในจมูก (ผล)
- รากมีรสเฝื่อน เป็นยาแก้เสมหะในทรวงอกและในท้อง (ราก)
- โคนต้นและรากนำไปต้มกับน้ำดื่มเป็นยาแก้อาการท้องอืด อาหารไม่ย่อย (โคนต้นและราก)
- รากนำมาต้มกับน้ำรับประทานเป็นยาแก้บิด (ราก)
- ใบมีรสเมาเบื่อ ใช้เป็นยาฆ่าพยาธิ (ใบ)
- ช่วยรักษาโรคริดสีดวงทวาร (ใบและราก)
- ใบและรากใช้เป็นยาพอกฝี (ใบและราก)
- ใบและรากใช้เป็นยารักษาโรคหิด (ใบและราก)
แหล่งอ้างอิง
- หนังสือสมุนไพรไทย เล่ม 1. “เข็มป่า (Khem Pa)”. (ดร.นิจศิริ เรืองรังษี, ธวัชชัย มังคละคุปต์). หน้า 67.
- โครงการเผยแพร่ข้อมูลทรัพยากรชีวภาพและภูมิปัญญาท้องถิ่นบนพื้นที่สูง, สถาบันวิจัยและพัฒนาที่สูง (องค์กรมหาชน). “เข็มป่า”.
อ้างอิงใน: หนังสือชื่อพรรณไม้แห่งประเทศไทย (เต็ม สมิตินันทน์). [ออนไลน์].
เข้าถึงได้จาก: eherb.hrdi.or.th. [08 เม.ย. 2014].
- สวนสวรส.
“ไม้พุ่ม3” [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: www.suansavarose.com. [08 เม.ย. 2014].
ภาพประกอบ : www.flickr.com (by
satish nikam, sushantmore94@gmail.com, Shubhada Nikharge,
Plant.Hunter)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น